'Tidak ada keraguan bahawa rejim-rejim Arab mempunyai kepentingan dalam memusnahkan Hamas dan ia adalah kepentingan ini yang membawa kepada kegagalan Setiausaha Negara Amerika Syarikat John Kerry semasa lawatannya ke Timur Tengah.'
Perdebatan semasa yang berlaku di Washington tertumpu kepada pencerobohan Israel ke atas Gaza. Oleh itu, adalah penting untuk mencuba dan memahami hubungan antara apa yang berlaku di Gaza dan apa yang telah berlaku di dunia Arab sejak wabak Spring Arab pada tahun 2011.
Ia adalah mustahil untuk mengetahui dengan tepat apa yang diperkatakan di dalam bilik perundingan swasta; Walau bagaimanapun, seseorang boleh membuat kesimpulan arahan am perbualan ini berdasarkan maklumat bocor disiarkan oleh akhbar-akhbar Amerika dan pendirian rasmi yang diguna pakai oleh pusat-pusat penyelidikan kerana mereka sering menggambarkan rundingan ini, sekurang-kurangnya sebahagiannya. Malah, pendirian rasmi yang diguna pakai oleh pusat-pusat penyelidikan sering gambaran yang lebih benar rundingan swasta daripada kenyataan rasmi yang dibuat oleh pegawai-pegawai yang terikat dengan sekatan diplomatik akibat daripada kedudukan yang mereka tahan.
The Spring Arab dan pakatan baru
Penyelidik Amerika, dengan memberi tumpuan kepada perkara-perkara di dunia Arab, telah mengumpul data mengenai "Peraturan penglibatan", mengikut terma Hollywood, atau peta pakatan seperti yang disebut dalam dunia Arab. Mereka telah membuat kesimpulan bahawa pakatan di dunia Arab melihat sama sekali berbeza hari ini daripada yang mereka lakukan sebelum 2011.
Dalam konteks ini, banyak rejim Arab telah dituduh berdiri dengan Israel menentang pergerakan-pergerakan Islam Hamas dan, dengan itu, terhadap orang-orang di Semenanjung Gaza. Majoriti tuduhan-tuduhan ini akan pergi tanpa disedari kalaulah tidak kerana disiarkan dalam akhbar-akhbar di mana sering satu pihak menuduh lain menikam atau pengkhianatan dan cuba untuk mewajarkan pendapat mereka.
Idea bahawa terdapat berat sebelah Arab untuk Israel adalah salah satu yang memerlukan kita untuk bermeditasi pada apa yang berlaku dan apa yang akan terus berlaku dari sini pada keluar, kerana ini adalah tanggapan yang sedang dipupuk bukan sahaja oleh media Amerika tetapi juga oleh antarabangsa media.
Dalam konteks ini, adalah penting untuk ingat kata-kata AS perunding Harun David Miller Pusat Antarabangsa Woodrow Wilson bagi Ulama, apabila dia berkata, "Saya tidak pernah sebelum melihat keadaan seperti keadaan semasa di mana kita dapati banyak negara-negara Arab , yang menerima, jika tidak acuh tak acuh, untuk pembunuhan itu di Gaza. Sesungguhnya, ia adalah senyap memekakkan telinga. "
Miller telah menjelaskan diam memekakkan telinga ini dengan berkata: ". Ketakutan bahawa banyak negara-negara Arab mempunyai politik Islam jauh melebihi rasa kebencian untuk Benjamin Netanyahu"
Amerika Soufan kumpulan penyelidikan kecerdasan, yang dikendalikan oleh bekas anggota FBI, mempunyai penerangan yang lebih jelas tentang sikap Arab terhadap keganasan Israel di Gaza: "pertempuran semasa Israel terhadap Hamas adalah sebahagian daripada perang serantau yang lebih luas terhadap Ikhwanul Muslimin ".
Petikan di atas berfungsi sebagai penjelasan langsung dan mudah untuk apa yang berlaku di Gaza tanpa mengira hakikat bahawa ia bercanggah dengan sifat pencerobohan ke atas Gaza. Selain itu, penentangan terhadap pendudukan Israel bukanlah sesuatu yang baru kepada wilayah Palestin dan kebangkitan telah berlaku banyak kali sebelum bermulanya Spring Arab. Namun, sentimen serantau yang baru adalah salah satu yang membangkitkan pepatah lama, "musuh musuh saya adalah kawan saya dan rakan musuh saya adalah musuh saya".
Oleh kerana Hamas dianggap sebagai satu cabang Ikhwanul Muslimin di rantau ini, rejim-rejim Arab kini mempunyai keinginan untuk meneutralkan pergerakan sebagai sebahagian daripada perjuangan mereka yang lebih besar terhadap kumpulan. Ia tidak mungkin bahawa Setiausaha Negara Amerika Syarikat John Kerry telah menggalakkan sentimen ini Arab sendiri semasa lawatannya ke rantau ini kerana beliau menuruti keinginan serantau untuk tidak meletakkan sebarang tekanan kepada Israel.
Orang-orang Arab terhadap Islam dan rintangan
Menurut Al-Araby sumber 's di Washington, menerangi seperti pentadbiran AS menerima nasihat dari negara-negara Arab menunjukkan bahawa apa-apa rundingan terus antara Hamas dan Israel akan mengukuhkan Hamas politik dan memberikannya pengiktirafan dan kesahihan, yang akan membatalkan misi di rantau ini untuk mencabut Ikhwanul Muslimin.
Perlu diingatkan bahawa perbahasan di Washington telah tertumpu kepada bagaimana untuk bahan api terbaik konflik di Timur Tengah dan ini telah berlaku sejak pentadbiran Bush apabila ia percaya bahawa cara terbaik untuk berbuat demikian adalah untuk mencetuskan konflik antara mazhab Sunni dan umat Islam Syiah; Walau bagaimanapun, kedua-dua pihak bersetuju ke atas kedudukan anti-Israel mereka.
Terdapat juga cuba untuk menggalakkan konflik di antara orang-orang Arab dan Islam liberal; Walau bagaimanapun, mereka yang menyokong idea ini kemudian berbeza pada pendirian mereka mengenai Ikhwan. Terdapat ramai ahli politik Amerika dan pemikir yang berfikir sangat Ikhwanul Muslimin kerana ideologi mereka lebih hampir kepada liberalisme dan pusat daripada kumpulan pelampau lain yang mengenal pasti dengan Islamisme.
Perbezaan dalam pendapat tentang Ikhwanul Muslimin kemudiannya dipengaruhi oleh beberapa kesilapan strategik yang bersama wujud dengan trend politik yang lain di dunia Arab akibat daripada Spring Arab, terutamanya akses Ikhwanul Muslimin terhadap tadbir urus dalam kedua-dua kes Mesir dan Yaman.
Ketakutan akibat kenaikan Ikhwan kuasa telah mengalir dari dua sumber yang berbeza.Yang pertama ialah Israel yang ketakutan demokrasi Arab melebihi perasaan takut terhadap kumpulan yang memberi kesan kepada rakyat sendiri. Yang kedua adalah rejim-rejim Arab sendiri yang selama beberapa dekad telah mempertimbangkan Ikhwanul Muslimin ancaman yang lebih berbahaya daripada tentera kumpulan militan Sunni dan Syiah.
Sentimen Arab telah dinyatakan dengan jelas pada tahun 2000 semasa Putera Naif Bin Abdul Aziz, temu bual itu Menteri Dalam Negeri Arab ini dengan akhbar Kuwait. Putera Saudi menyifatkan Ikhwan Muslimin sebagai "sumber kesusahan di rantau ini" yang kewujudannya adalah "sumpahan dan ancaman kepada rejim Arab yang sedia ada".
Penyokong kumpulan itu mengakui bahawa Ikhwan merupakan satu ancaman kepada rejim Arab yang sedia ada di rantau ini kerana ia berdasarkan kepada mewujudkan sistem demokrasi di dunia Arab. Ideologi Ikhwan adalah berdasarkan kepada tanggapan keadilan sosial yang mengancam ahli politik tamak yang berkepentingan dalam sistem hari ini keganasan dan pemberontakan bersenjata.
Atas dasar ini, ramai penganalisis Amerika telah membuat kesimpulan bahawa kepentingan Israel telah berkahwin campur dengan orang-rejim Arab semasa berasaskan satu matlamat yang sama: penghapusan Ikhwanul Muslimin. Kekurangan konsensus pada satu pendapat umum di Amerika Syarikat boleh disebabkan oleh usaha-usaha pelbagai kumpulan politik yang telah membocorkan maklumat kepada akhbar mengenai pihak lawan.
Keupayaan kerajaan untuk benar-benar mempengaruhi apa yang menggambarkan media yang kini telah menjadi satu ingatan pada masa lalu yang mulia dan ini adalah benar walaupun dalam pemerintahan diktator yang paling terkenal. Walaupun ini tidak bermakna bahawa demokrasi tidak mempunyai pengaruh kepada apa yang media menggambarkan, mereka boleh mempengaruhi arah perdebatan dengan cara yang membantu mereka mencapai objektif politik. Hakikat ini, sekurang-kurangnya, memberikan mereka peluang untuk ganti diri beberapa malu atau memberikan mereka keupayaan untuk mendedahkan pihak-pihak yang menentang.
Tidak syak lagi bahawa rejim-rejim Arab mempunyai kepentingan dalam memusnahkan Hamas dan ia adalah kepentingan ini yang membawa kepada kegagalan Setiausaha Negara Amerika Syarikat John Kerry semasa lawatannya ke Timur Tengah. Dia tidak sepatutnya cuba untuk mendedahkan rejim-rejim Arab di hadapan orang-orang mereka sendiri untuk orang-orang mereka sendiri tahu mereka dengan baik. Sebaliknya, dunia kini bingung kerana saksi kuasa besar seperti Amerika Syarikat menjadi lumpuh dalam keupayaan untuk menghentikan pembunuhan beramai-ramai atau menunjukkan dicincang tunggal manusia apabila ia datang kepada jenayah di Gaza.
Rakyat Amerika masih ingat dengan baik apabila bekas Setiausaha Negara Colin Powell dapat memaksa Israel untuk segera menarik diri dari Khan Younis, Rafah atau di mana sahaja dengan hanya meletakkan panggilan dengan permintaan beliau. Jadi, bagaimana Setiausaha Kerry tidak mempunyai apa-apa pengaruh ke atas Israel apabila dia pergi ke sana sendiri?
Adalah sukar untuk membayangkan bahawa Amerika Syarikat tidak mahu gencatan senjata antara Israel dan Hamas kerana jika itu berlaku, mengapa mereka akan menghantar Setiausaha Negara mereka untuk memulakan misi mereka mahu gagal? Ia adalah sukar untuk manusia purata untuk mengakui kegagalan apatah lagi seorang ahli politik dengan modal politik tinggi Kerry.
Saya tidak mahu untuk mengambil bahagian dalam cerita bersama fikiran purata underrated yang mencadangkan bahawa Israel mampu mengawal pentadbiran AS dan rakyat Amerika secara kolektif. Sebaliknya, saya akan berhujah bahawa Israel adalah, sebenarnya, mampu untuk mempengaruhi kerajaan Amerika Syarikat ke dalam melihat perspektif dan dengan akibat, mampu mengarahkan dalam apa jua cara supaya memilih. Israel tidak akan dapat mencapai apa yang telah dilakukan dengan begitu mudah tanpa sokongan rejim Arab jiran yang cuba melancarkan perang ke atas Hamas dan membawanya ke lutut.
Adakah mereka akan berjaya?
Walaupun ramai pemikir Amerika boleh bersetuju bahawa terdapat tidak sebenarnya seolah-olah menjadi satu persetujuan di antara Israel dan rejim-rejim Arab, satu masih tertanya-tanya sama ada mereka mampu untuk berjaya dalam objektif mereka. Kertas yang diterbitkan oleh Kumpulan Suphan di laman web mereka menunjukkan bahawa Hamas akan menghadapi pelbagai rintangan dan kesusahan pada tahun-tahun akan datang kerana perubahan dalam peta yang pakatan rugi Iran, Syria, Arab Saudi dan Mesir Spring pasca-Arab.
Namun, ia masih satu cabaran tetap bagi Israel untuk mengenakan penyelesaian politik melalui kekuatan tentera tanpa mengambil kira sama ada atau tidak ia mendapat sokongan daripada rejim Arab. Semua bahawa Perdana Menteri Israel Benjamin Netanyahu akan dapat mencapai satu gencatan senjata sementara yang tidak akan bertahan lama melainkan masalah itu ditangani dari akar.
Banyak diplomat Barat percaya bahawa satu-satunya pihak yang dapat mencapai satu penyelesaian yang benar adalah mereka di Doha dan Ankara. Sebaliknya, pegawai di Kaherah telah dilakukan sangat sedikit kecuali untuk memberikan Israel masa yang mencukupi untuk memusnahkan Hamas dengan terus mengamalkan dasar-dasar yang menarik keluar panjang konflik ini.
Mungkin masalah Setiausaha Kerry adalah bahawa dia cuba untuk menenangkan semua pihak dan dengan berbuat demikian, beliau kehilangan kepercayaan dari semua pihak.Walaupun Kerry tidak gagal dalam mencapai gencatan senjata antara Israel dan Hamas dia gagal untuk memilih lokasi yang betul untuk mencapai objektifnya. Dalam erti kata lain, dia telah membuat kesilapan dalam memilih Kaherah bukan Ankara.